The diamond is forever

Ramon "The Diamond" Dekkers (4 September 1969 – 27 February 2013) was een Nederlands kickboxer en een achtvoudig Muay Thai wereldkampioen. Dekkers had de gewoonte om head-to-head te vechten met zijn tegenstanders, dit maakte hem populair bij fans van de vechtsport. 

De vroege jaren

Ramon Dekkers werd geboren op 4 september 1969 in Breda, Nederland. Hij begon met judo op jonge leeftijd. Op de leeftijd van 15 stapte hij over naar boksen. Na een half jaar begon Ramon Dekkers met het beoefenen van Muay Thai onder Cor Hemmers. Na het afronden van zijn bakkers opleiding werd Ramon Dekkers lid van de school van Cor Hemmers genaamd Maeng Ho Breda. In de beginperiode bracht zijn moeder hem elke dag naar de sportschool en uiteindelijk werden de moeder van Ramon Dekkers en Cor Hemmers verliefd en trouwden 3 jaar later. Uit dit huwelijk wordt in 1988 Nick geboren (jongste broer Ramon Dekkers).

In zijn eerste gevecht op 16 jarige leeftijd, won Ramon Dekkers met een spectaculaire knock-out tegen een gevestigde oudere Thai bokser. Hoewel slechts 63 kg, ontdekten zijn tegenstanders eerder vroeg dan later dat hij veel sterker was dan hij leek. Door het winnen van alle wedstrijden op knock-out, bouwde hij zijn reputatie snel op in de Muay Thai wereld. Hij veroverde zijn eerste titel op de leeftijd van 18, toen hij de MTBN Nederlands Kampioenschap Ramkisoen op 15 november 1987 versloeg door knock-out met een hoge trap. Voorafgaand aan deze wedstrijd vocht Ramon Dekkers zijn eerste internationale wedstrijd tegen de regerend Europees kampioen, Richard Nam van Frankrijk. Dekkers verloor dit gevecht op punten. Ze zouden elkaar een jaar later weer treffen in een rematch voor het Europees Kampioenschap EMTA. Deze keer won Ramon Dekkers het gevecht door knock-out met een linkse hoek, linkse leverstoot op het lichaam combinatie in de vierde ronde.

 

De weg naar roem

Op 14 april 1988 daagt Ramon Dekkers de NKBB Europese Super vedergewicht Kampioen Kevin Morris uit. Hij overklast zijn Engelse tegenstander en wint de titel met een unanieme beslissing. In het komende jaar wint Ramon Dekkers nog een aantal gevechten voordat hij dan vecht tegen Mungkordum Sitchang voor de IMTA Wereld Lichtgewicht titel. Eind 1988 vecht hij tegen Gilbert Ballantine van de Chakuriki Gym in Amsterdam, Nederland. Dekkers verliest deze partij over 5 rondes op punten. Deze wedstrijd zou het begin worden van een felle rivaliteit tussen de twee mannen. Ze vechten nog twee keer tegen elkaar en winnen beiden één keer.

Op 18 februari 1990 verplaatst Ramon Dekkers zich echt naar het wereldtoneel. In de Franse hoofdstad Parijs, ontmoet hij de regerend kampioen van Lumpini, Nonkgkee Pahayuth. Hij brengt een zeldzame nederlaag toe aan Namphon en wint hiermee na vijf rondes, de IMF World Light weltergewicht titel. Gedurende de wedstrijd, die Dekkers volledig controleerde, scoorde hij twee knockdowns. De twee vechters zouden elkaar weer twee maanden later ontmoeten in een rematch in Bangkok, Thailand. Dit keer is de Nederlander, die net weer de nummer 1 van Lumpini Cherry S. Vanich KO had geslagen in Amsterdam, niet in staat om Namphon de nederlaag te bezorgen en verliest op een discutabele beslissing. Hij keerde terug naar Thailand in hetzelfde jaar om te vechten tegen Issara Sakkreerin voor Lumpinee Stadium Lichtgewicht titel.

 De meest opvallende rivaal van Ramon Dekkers was de veelvoudig Lumpini Kampioen en levende legende Coban Lookchaomaesaitong. In hun eerste ontmoeting op 21 april 1991 werd Dekkers knock-out geslagen met een linkse hoek. Dit zou de eerste van vier ontmoetingen zijn tussen de mannen in een periode van 1991-1993, Het werd een van de grootste vetes in de Muay Thai geschiedenis. In de rematch, won Ramon Dekkers op een hoogstaand niveau met een verwoestende knock-out. In de derde ontmoeting van de twee rivalen werd Dekkers verslagen door beslissing na vijf slopende ronden, maar hij won het vierde en laatste gevecht. De Coban vs Ramon Dekkers gevechten zijn beoordeeld als de beste aller tijden door Muay Thai fans wereldwijd.

Ramon Dekkers sloot het jaar 1991 af met twee overwinningen door knock-out van de Franse kampioen Joel Cezar en een verlies op punten tegen Sakmongkol Sitthichok. Tussen 1992 en 1996 zou Dekkers nog deel nemen aan een aantal high-profile wedstrijden en verslaat hij vechters zoals Joe Prestia, Rittichai Tor. Chalermchai, Mehmet Kaya en Hector Pena. Hij zou ook een paar nederlagen lijden met controversiële punten uitslagen, in Bangkok van tegenstanders Orono Por Muang-UBOL en Den Muangsurin.

Op 16 november 1996, verslaat Ramon Dekkers, Hassan Kassrioui via een unanieme beslissing in Amsterdam, Nederland en wordt daarmee ook de World Professional Kickboxing League (WPKL) Super Weltergewicht Kampioen. Op dat moment gaan ondanks al zijn overwinningen de vele blessures hun tol eisen. Zijn carriere loopt langzaam op zijn einde. Ramon Dekkers probeert ook nog een keer te vechten in een zwaardere gewichtsklasse tot 72.5kg. In een gedenkwaardige wedstrijd tegen Rayen Simson in Roosendaal, Nederland in 1997 gingen beide vechters tegen het canvas op hetzelfde moment door een linkse hoek. Ramon Dekkers raakt gewond aan zijn oog en moet opgeven. Hij verliest de wedstrijd door technische knock-out aan het einde van de tweede ronde. Hij gaat terug naar de 67kg divisie en kwam weer in de winning mood door het verslaan van Saengtiennoi Sor. Rungrot en wreekt daarmee twee van zijn nederlagen tegen de 'Deadly Kisser ". Op 18 maart 2001 neemt Ramon Dekkers afscheid als een professioneel vechter in Rotterdam Ahoy door een knock out overwinning op de respectabele tegenstander Marino De Florin uit Zwitserland. Op verzoek van de Japanse fans maakt Ramon Dekkers nog een comeback in Tokio op 20 juli 2005 in een superfight tegen Duane Ludwig. Hoewel Dekkers zwaar geblesseerd raakte tijdens zijn voorbereiding voor dit gevecht won hij het gevecht door knock-out met alleen het gebruik van zijn linkerhand.

Ramon Dekkers is naast een legende ook een van de pijlers van Hemmers Gym. Ramon Dekkers overleed op 27 februari 2013 aan een hartaanval tijdens het fietsen. De Sport en onze familie verloor hiermee een groot atleet, zoon, broer en vader.

 

 

 

 

De harde Kern